هوا چقدر خوب و دو نفره ست...
من هستم و خدا...
و در جاده ی زندگی،صورتم مهمان نسیمی که معطر شده از امید...
به خودم میگم: هیچ چیز ارزش این رو نداره که دستم رو از دستان مهربون خدا بکشم بیرون و بگذارم تو دست غیر خدا...
راستی اونکه دستان مهربان خدا رو به غیر او فروخت غیر از افسوس چه چیزی رو بدست آورد؟؟

آنجه را که دوست داری بدست آور وگرنه مجبور میشوی آنجه را که دوست نداری تحمل کنی . همیشه باور داشته باش که خدا تو را فراموش نمی کند حتی اگر تو او را فراموش کرده باشی
سلام جوجه کوچولو
دوستت دارم یه دنیا
اصلا وبلاگتو دوس ندارم
یه صفحه آدم نظر می نویسه
بعد که میزنی ثبت اخطار میده
سلام عجییییییجم، ولی من تو رو خیلی دوست دارم
منم قبلا توی بلاگفا که میخواستم کامنت بزارم اینجوری میشد!!
بعدا فهمیدم اشکال از سیستم خودمه!!
ایشالا درست میشه